:)

Bir mesajla uyandım sabah. ”..’ye geldim, …’ya gel.” O kadar konuşmanın üzerine geldiğini söylüyordu.İnanmadım tabiki de. Her zamanki yalanlarından biri sandım. Yine de o gün için kendime bir plan yaptım,gelmiş olma ihtimali daha düşüktü. Hani hem heyecandan kalbinin çıkabileceği hem de hiçbirşey düşünemediğin zamanlar olur ya.Öyle bir haldeydim.Dolmuştan indim,hızlı hızlı yürümeye başladım. Olması gereken yerde 3 araba vardı.Neyse sinemaya gideyim diye düşünürken önündeki ve arkasında araba hareket etti.Karşımdaydı.Arabanın içinde,gözlerini suratına kabak gibi vuran güneşten dolayı açamıyor.Maviydi,huzurdu,benimdi,oradaydı.O an beni gören biri varsa bu mal napıyor demiştir eminim.Durdum bi iki  saniye aptal aptal baktım görmeyeceği şekilde.Gittim yanına hiçbirşey konuşamadım,şaşkınlığımı gizleyemedim.Ağlamamak için gtmden terler aktı.Güçlüydüm,o beni öyle sanmalıydı en azından.Kahve içtik,yürüdük,konuştuk,daha doğrusu ben ona hep vurdum,çimdikledim.Sanki 40 yılık kankayız enseye şaplak atmadığım kaldı.9 ay boyunca gözlerinin içine bakarak uyuduğum,12 ay boyunca tanıdıgım güne her gün lanet ettiğim adam o değildi. Dayanamadım,bir parkta otururken ağlamaya başladım.Yanımızdan geçen mutlu aileler,yaşlı teyzeler olmasa hıçkıra hıçkıra ağlayacaktım.Sadece yaşlar süzüldü gözümden,ısırmaktan yanaklarımın içi,dudaklarım acıdı.Yemek yedik.İlk dışarı çıktığımız gün gibi.Yine bir avm yine hamburgerler,O yine çok iştahlı.Aklıma geldi kıkır kıkır güldüm.’Noldu?’ dedi,söyleyemedim.O gün o 3 hamburgeri yerken arka masadaki küçük çocuklar çok korkmuştu,sonra hep beraber bakışıp bakışıp gülüşmüştük. .Öptü,ilk günkü gibi.Ben yine utandım.Beliki de yabancılaşmıştım ona bilemiyorum.  Olayın şokuna atlatamadım zaten.’Sadece seni görmek için geldim.’ dedi.Ben biliyordumki kendini aynı kefeye koyma dediği insanların yanına da gitmişti,tama bu kadar uzak değildi.Ama gitmişti.Bana yapmadığı herşeyi yapmıştı.Okuduğum şehrin içine sıçtıktan sonra yaşadığım şehri sokaklarımı da kirletmişti.Her gün yürüdüğüm yolları gezmiştik,her ordan geçişimde onu hatırlayayım diye belki de.Bi dal sigara verdi,yakayım şimdi dediğimde, ‘Eve gidince iç.’ dedi.Yine kafamı karıştırdı,beni yeniden alt üst etti ve gitti.Konuşmadık bize dair hiçbirşey. Benim aklıma gelmedi,o da sustu sadece.Belki de bir daha hiç göremeyeceğim ya da hayatımın her anında yanında olacak adamdı.Bilemedim.’Gitmem gerek artık.’ dedi.Ağlamaya başladım, bu kez kimseye aldırmadan,sildi gözyaşlarımı ‘Ağlama.’ dedi, özlediğim şey buydu işte.’Ağlaman için gelmedim.Seni seviyorum.’ dedi ve gitti.

..birini seçip hepsini hepsini kaybettim....

'Sadece sessizce durup öylece izlemek istedim.' Anladımki susmak cüsse işi derin denizlerin işi.Sığ suları en hafif rüzgarlar bile coşturabiliyor.

***

Her kimsen,

Defol sayfamdan.
Twitterimden,tumblrımdan.
Her yerden.





***

HANI SORUYORSUN NAPIYORSUN DIYE HEMEN ANLATIYORUM BAZEN HEYECANLA BAZEN ISTEMEYE ISTEMEYE,KOLAY OLUYOR KONUSMASI.FILM BENI SEVDIGINI SOYLE DEDIGIN AN KOPUYOR.BEN KONUSAMIYORUM OYLE SEYLERI.BIRINI SEVMEK,ASKTAN GEBERIP GULLU SARKILARI DINLEMEK GUCSUZLUK ORNEGI BENIM ICIN.IKINIYORUM KONUSMAYA,SESIM KISILIYOR  BIRANDA,SUS KIZIM DIYORUM.BELKI DE BILICALTI.ISTESEM COK RAHAT BULURUM DEDIKLERINDEN OLMAK ISTEMEDIGIM ICIN INADIM.KECI INADIM,TURKAN SORAY GURURUM VAR.O KADAR DA KIROYUM.YADA GELECEGIMI KIRLETMEK ISTEMIYORUM,HICBIRSEYIN DEGISMEYECEGINI BILDIGIM HALDE,BEBEGIME BABALIK EDIP EDEMEYECEGIN KONUSUNDA COK BUYUK SUPHELERIM VAR.BILEMIYORUM.BELKI DE HEPSI.SEN SEC.TOP SENDE.SADECE MERAK EDIYORUM.OZLEDIGIM KADAR OZLEDIN MI BIZI?BEN COK DEGISTIM BILIYORMUSUN?GARIPLESTIM.ESKISI KADAR KONUSMUYORUM.1UHUMUN DIBINE VURUYORUM,GIDEBILDIGIM YERE KADAR.BELKI DE SEVDIGIN KADIN DEGILIM ARTIK.BUNU DA BILMIYORUM.OYLE YANI BI BK BILMYRM ISTE.UGRASMA BENLE.BEN SENIN SENSIZLIGINI SEWIYORUM.RUYAMDA SENI GORMEK ICIN UYUMAYI SEWIYORUM.O KADAR UZULUYORUMKI SEN RUYANDA SENI GORMENIN KOKUNU GERCKMS GIBI BURNUN DIREKLERINI SIZLATIRCASINA HISSETMENIN SABAH UYANDIGINDA SANA VERDIGI MUTLULUGU HIC BILEMEYECEKSIN.